قلعه ماران رامیان

قلعه ماران که به نامهای قلعه میران، قلعه موران و دژتاکی نیز مشهورست قله‌ای به ارتفاع ۲۴۳۰ متراست که در ۱۲ کیلومتری جنوب غربی شهر رامیان واقع شده‌است. در بالای این قله زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد که در طول تاریخ پایتخت و مرکز برخی حکومت‌ها بوده‌است که از مهمترین آنها می‌توان به پایتخت ییلاقی سلسله اشکانیان اشاره کرد .
این قلعه دارای چشم اندازهای جالب و زیبا است. چشمه آبی در بالای آن وجود دارد و اطراف قلعه از غنای طبیعی جالبی برخوردار است.
مسیراین قلعه درطرف جاده رامیان به علت کالسکه‌ رو بودن یکی از سهل العبور ترین جاده های هیرکانیا یا گرگان محسوب می شده و موقعیت مکانی ویژه ای داشته است.
این بخش از رامیان و این قلعه در گذر زمان توجه بسیاری از امرای عرب، مغول، ترک و فارس را به خود معطوف کرده است و در دوره های مختلف تاریخی مرکز و پایتخت بعضی حکومت‌ها از جمله سلسله اشکانیان بوده‌ که برای ییلاق به آنجا مهاجرت می کردند.
جالب توجه است که گندم‌های ذخیره و مدفون شده توسط سردار امیر خان، برادر محمد زمانخان در چاههایی درون قله همانند ذغال تا امروز باقی مانده است.
در پیرامون آن قلعه، خرابه ایست که یک زندان، یک چاه و اراضی قابل کشت درآن وجود دارد.

وجه تسمیه قلعه ماران :

در دوره تیموریان، تیمور و پسرش به نام میرانشاه وارد رامیان شده و در قلعه ماران دو دژ به نامهای تیمور قلعه (قلعه تیمور گورکانی) و قلعه میرانشاه ساختند که امروز به همین نام خوانده می شوند و از این پس این قلعه، به قلعه میران معروف شد.
در تاریخ اشکانیان تالیف محمد حسن خان اعتمادالسلطنه آمده‌است که سلاطین اشکانی شش ماه از سال را در تیسفون سر می‌کردند و شش ماه دیگر را در ییلاقات طبرستان، شاه کوه و استرآباد بودند.
سایکس مدعی است که قلعه ماران همان پایتخت دوم اشکانیان است که تیرداد ساخته و آن را دارا نامیده که همان داریون یونانیان است.
همچنین گریگوری ملگونوف در بیان ثروت کوهستان‌های استرآباد اشاره به کوه قلع ماران در شرق فندرسک دوازده فرسنگی فندرسک که حاوی قلع و مس است می‌کند.

مسیر رسیدن به قلعه ماران رامیان :

برای رسیدن به قلعه ماران باید از روستای پاقلعه عبور کنید. جاده این روستا از میان جنگلهای سرسبز و زیبایی میگذرد. این روستا در ارتفاع ۱۱۶۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و یکی از مسیرهای اصلی صعود به قله ماران محسوب میشود.
قلعه ماران پنج مسیر صعود دارد :
– سید کلاته، جامه شوران، قله
– شش آب، پاقلعه، قله
– شش آب، پا قلعه، سرگل، قله
– خان‌ببین، شیرآباد، پشمکی، قله
– علی‌آباد، زرین‌گل، سیاه رودبار، ‌خاک پیرزن، قله
در میانه راه سه مسیر اول پناهگاهی ۷۰ متری ساخته شده که کنار آن هم چشمه آبی جوشان است و محل بسیار مناسبی برای اتراق و شب‌خوابی و استفاده از طبیعت است.
البته در مسیر دوم جاده‌ای خاکی تا بالای پناهگاه کشیده شده است که رسیدن به این منطقه با اتومبیل برابر است با از دست دادن زیبایی‌های بسیار و پیاده‌ روی مسیر جنگلی تا پناهگاه از طریق مسیر اول.
فاصله جاده رامیان تا سید کلاته شش کیلومتر و ارتفاع روستای سید کلاته از دریا ۳۰۰ متر است که نقطه ‌آغازین صعود است.

دانستنیهای لازم برای صعود کنندگان به قله ماران :

فصل بهار فصل مناسبی برای این صعود به حساب می آید. چرا که در تابستان به دلیل رطوبت بالای جنگل و در زمستان و پاییز سرمای هوا کار را برای کوهنوردان سخت می کند. اما در فصل بهار تنها موضوع با اهمیت احتمال ریزش باران و سر بودن مسیر که گاها شیب زیادی دارد می باشد.
همراه داشتن پانچو برای افراد و نیز استفاده از طناب برای صعود قسمتهای با شیب زیاد الزامی بنظر میرسد. مسیر صعود علاوه بر شیب برخی نواحی در دو نقطه به مسیر سنگی رسیده که نیاز به دقت بیشتری است. اگر گروه از آمادگی بدنی لازم برخوردار نباشد عبور دادن گروه کمی طولانی و مشکل خواهد شد.
بعد از مقداری پیاده روی به چشمه آب در نزدیک قله خواهید رسید. محل استقرار کوهنوردان و برافراشتن چادرها بعد از این نقطه واقع است. این منطقه مسطح و سرسبز محل بسیار مناسبی برای استقرار گروه‌های کوهنوردی است. در تابستان عشایر منطقه نیز در این نقطه حضور داشته که می توانند به گروه برای تهیه غذا کمک کنند.
شب ماندن در قله به دلیل ارتفاع زیاد و برودت هوا مقداری سخت است و باید از چادر و کیسه خواب استفاده نمود.